نمی دانم چرا موعود جمعه
نامه ی اعمال امت را
دوشنبه ها و جمعه ها مرور می کند
همین قدر می دانم که دوشنبه
خانه ی مادرش را به آتش کشیده اند
و جمعه
خیمه گاه جدش را...
خیره به راه میمانم و از تو مینویسم .
از تو که در راهی و خواهی آمد از تو که مسافر آَشنای تمام جاده های غریبی . از تو که انعکاس چشمهای خیره ای و از تو که التیام بخش تمام قلبهای شکسته ای . آری شاید باورت نشود .
اما بدان که امید آمدنت دست نوازشی است برتن خسته ساحل وامید پابوست مستی گلهای نرگس و باز بدان که وسعت مهربانیت مرهمی است بر قلبهای خسته. تو میایی که پایان انتطار بی پایانت باشی .
میآیی که مسافر تمام جا ده های بی مسافر باشیو باز میایی که قرار دلهای بی قرارت باشی . آری کاش میشد که وقت آمدنت آسمان نگاهت باشم .
و ای کاش میشد که وسعت چشمهاهی منتظرم جاده ای برای قدم های تو باشد.با وجود همه ی سختی هایش منتظرت میمانم. منتظرت میمانم،مانند ابری که از انتظارت میگرید و مانند امواج دریایی که از بی قراریشان خود را به تن خسته سنگهای ساحل میکوبند. راستی از کدام غریبهمیتوان پرسید که با غریبیت آشنا نباشد و از کدام رود میتوان پرسید که از اننتظارت نخشکیده باشد.با این حال بدان که همه تو را میخوانند . بدان که تو را میخوانند ، تا بیایی و امیدی بر ناامیدی ها باشی و جوابی بر بی جوابی ها و در مانی بر همه درد های بی درمان . بگذار برایت از آن روز بگویم .
از آن روزی که دیگر پرنده ای بی بال نخواهد بود . از آن روز ی که دیگر هیچ عاشقی سر به زانو نخواهد نشست و از آن روزی که هیچ دریایی خروشان نخواهد بود. انتظارت شیرین است وقتی که جنسش از جنس آمدن باشد و آمدنت شیرینتر وقتی که از جنس عشق باشد . باشد که آن روز تمام گلدسته های عشق را نثار وجود سبزت کنم، و تمام چشمهای منتظر را جاده ای برای قدمهایت . به امید آمدنت خیره به راه میمانم . خیره به راه میمانم ، تا چون خورشیدی ، طلوع چشمهایم باشی و حقیقتی باشی که همه ی حقیقتها در حقیقت تو باشند و همه ی آمدن ها در انتظار آمدن تو.
به امید آن روز که خواهی آمد.
.JPG)
تمنای نیاز
بخوان به نام نامی پروردگار ، هم او که خوان نعمت بی دریغش بر صفحه گیتی گسترده و سجاده عفاف فراسوی قبله اش پهن است ، و یادآر او را و عاجزانه فریاد زن
ای محبوب من ! زمان ها را به دست تقدیر بسپار و ثانیه ها را به زمان ظهور نزدیک فرما ، قلبمان حلاوت پیوند با نور را می طلبد ، گوشهایمان را به ندای آسمانی حضور آشنا ساز .
ما در دنیایی مسکن داریم که چنگال های حریص نیرنگ روح را محصور خویش ساخته و وسوسه شیطان آرامش واهی را به ارمغان می آورد زمانه ای است که ذهن را در حراج دنیا به بهانه ی اندکی می فروشند و بال های پروانه را به بهانه ی گرمای شمع می سوزانند دنیای ما پر از جنب و جوش است ولی ما شوق معنویت را خواستاریم ، قوه تشخیص راه انتظار را بر ما الهام فرما تا سجودی سرا پا نور را در هاله ای از حضور حصول کنیم و در رکوعی عابدانه سلوک مع الخلق الی الحق را نصیبمان کن تا اصل محکم توجه را در دگر بار یادآوریم . من می دانم که می دانی و باز دل می داند که غربت حضرت حجت قصد نیت ، همان گونه که هجران یوسف بر یعقوب افسانه نبود . زمان غیبت ، دوره تهجد شبانه و گریه های مظلومانه ی منتظران است ، زمان هم نوایی دل با ترنم دل شکستگان است ، لحظه ای به تماشا نشستن غروب خورشید آدینه است که به انتظار مهدی (عج ) ثانیه ها را به شمارش گذارده .
محبت به حجت زیباست و با ارزش ، خدای تعالی در شب معراج خطاب به حبیب خویش فرمود : " ای محمد! مهدی را دوست بدار ، به درستی که من دوستدار او هستم و دوست می دارم هر کس او را دوست بدارد "0
باید محبت ورزید ، عشق به او را دوست داشت ف فلب را با یادش عجین ساخت و همچون محبی که غم هجران در دل دارد گریه سرداد و وادی با اشک دیده غصه ی هجران سرود و دست دعا به ظهور گشود ، اگر حجت ، حجاب بر رخسار نگاه کشید و از دیدگان پنهان است ، دل در تشویش یار باید به محبت چنگ زند ، عنایت حق را در گرمای خورشید جستجو کند .
و حال ای همسفر کوچه ها بی قراری ، سکوت کن ، ترنم عشق را به گوش جان می شنوی ؟
آسمان می غرد ف زمین می تپد ، باد می وزد ، این کدامین انتظار است که قرار از خاکیان و افلاکیان ربوده ، فروغ ماه به یمن وجود کدام ستاره است ، گرمای خورشید به پاس حضور کدام منبع نور است که به زمین عطا می شود ، در دریای پر تلاطم ، کدام سفینه نجات است که نفس های بشر را به هستی هدیه می دهد ، به پاکی وجود کیست که صدای بال ملکوت می آید و عامیان جبهه بر خاک عرش می سایند ، امید در قلب موج می زند و ماهیان عطشان حقیقت ، راه اقیانوس یافته اند . به گزاف نیست که پیرو این حقایق نام مقدس امام عصر بر لب جاری سازیم و فریاد شادی بر آوریم و نجوا کنیم " سلام علی آل یاسین اسلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته اسلام علیک یا باب الله و دیان دینه " و سلام بر تو که نگاه منتظر دوست را می ستایی ای پیمان محکم خدا و رحمت واسعه حق
دعا و اشک و دل بی قرار کافی نیست
خودت دعا کن ای نازنین که برگردی
دعای این همه شب زنده دار کافی نیست
زنده ترین روزهای زندگی یک مرد، آن روزهایی است که در مبارزه میگذراند.